De betoverende broederband
Martin en Charlie Tompkins zijn van huis weggelopen om op reis te gaan. Ooit zijn ze naar een St-Bernards op vakantie gegaan. Zij beschouwen dit als de beste reis die ze ooit gemaakt hebben. Alles liep goed tijdens deze befaamde reis. Ze hadden een prachtige bungalow met zicht op zee, de sfeer in hun gezin was geweldig en er was een dolfijn. Er kwam namelijk heel vaak een dolfijn langs en dit vonden Charlie en Martin prachtig.
Sinds die reis is er veel veranderd. Hun vader moet meer gaan werken waardoor ze vooral bij hun moeder thuiszitten, maar hun moeder blijft meestal de hele dag in haar bed liggen. Martin kon hier niet meer tegen dus besloot hij een reis te plannen om met zijn broertje op reis te gaan.
Martin is de oudere broer van Charlie. Charlie is een overenthousiast kindje met een lichte mentale achterstand. Hierdoor heeft hij veel zorg nodig en moet Martin goed op hem letten. Het verhaal geeft de prachtige band weer tussen de twee broers en de reis die ze samen maken naar hun droomvakantiebestemming.
Wie is Mark Lowery?
Mark Lowery is geboren in Noord-Wales in 1979. Eerst wilde hij voetballer worden, maar doordat hij blijkbaar helemaal niet goed was in voetbal werd hij lagere schoolleerkracht. Daarna behaalde hij nog een master schrijven voor kinderen aan de universiteit van Winchester. Hij gaf hierna even les op een basisschool in Italië en begon dan ook met schrijven in zijn vrije tijd. Nu werkt hij halftijds in een lagere school in Cambridge en schrijft hiernaast boeken. Schrijven is dus tegenwaardig zijn tweede job in plaats van gewoonweg een hobby.
Een rollercoaster van herkenbaarheid en empathie
Dit boek sprak mij aan door de lay-out van de kaft maar ook vooral na het lezen van de achterflap. Nadat ik de achterflap van het boek had gelezen intrigeerde het verhaal mij een beetje omdat de beschrijving van het personage Charlie mij deed denken aan mijn eigen broer. Er wordt namelijk gezegd dat Charlie 'één uit de duizend is', 'anders dan gewone kinderen'. Dit is ook zo het geval bij mijn broer. Mijn broer kan je namelijk één uit de duizend noemen en is zeker niet te vergelijken met zijn leeftijdsgenoten. Dat komt omdat mijn broertje autisme heeft. Hij heeft een vrij zware vorm waardoor hij nooit echt zelfstandig zal kunnen leven.
In het boek hebben ze het dus ook over een jonger broertje met een verstandelijke achterstand. Het enige verschil is dat Charlie nog iets verstandiger is en ik geloof niet dat Charlie autisme heeft. Dit kan natuurlijk altijd het geval zijn, maar dat is nooit in het boek vernoemd geweest. Ik kan mijn broer in vele opzichten herkennen in Charlie. Bepaalde conversaties die er worden gevoerd tussen de broers zijn zeer herkenbaar voor mij. Ook het gedrag van Charlie herken ik.
Ik geef een voorbeeld: Charlie is iemand die soms in een emotionele rollercoaster zit. Ik bedoel hiermee dat Charlie heel snel van emotie kan wisselen. Hij kan bijvoorbeeld heel blij zijn, plots verdrietig worden dat dan al snel overgaat in woede en even vlug terug super blij zijn. Mijn broer heeft dit ook soms.
Een tweede voorbeeld: Charlie verzint vaak woorden zoals 'Charliejoen' wat staat voor oneindig plus één. Dit kan natuurlijk niet, maar voor Charlie is dit perfect mogelijk. Ook mijn broer verzint vaak nieuwe woorden, of hij benoemd bepaalde voorwerpen fout, om hier enkele voorbeelden van te geven: mijn broer zegt nooit 'buskotje' of 'bushokje', hij noemt het een 'buslokaaltje'. Een suikerspin is voor hem onbekend, mijn broer noemt deze vreemde zoetigheid een 'pluim'.
Charlie heeft veel structuur nodig, net zoals mijn broer en wat nog het meest overeenkomt is hun ongecontroleerd gedrag. Als Charlie op iets gesteld is, denkt hij enkel nog aan dat ene dat hij leuk vindt en houdt hij geen rekening meer met de buitenwereld. Hij zou ook dingen doen die heel gevaarlijk zijn zoals als de trein eraan komt naar de trein toelopen. Ik heb exact deze situatie ook al meegemaakt. Mijn broer die naar Antwerpen op stap ging met de trein. Hij zag de trein aankomen in het station en nog voordat de trein volledig was gestopt, rende hij al op de trein af waardoor ik bijna een hartaanval kreeg en te fel op hem reageerde.
Martin begrijp ik vaak nog beter. Ik zou Martin zijn in het boek. Ik weet hoe hij zich voelt. Ik herken de angst en de stress die hij ervaart bij de gedachte dat er iets zou kunnen gebeurd zijn met Charlie.
Doordat het zo herkenbaar was in vele opzichten vond ik het een heel aangenaam boek om te lezen. Ik verwachtte na de achterflap te hebben gelezen dat het herkenbaar zou zijn en het was zo. Het boek was ook gewoon vlot geschreven en ik vond het leuk dat het boek bestond uit veel hoofdstukken. Je kon met behulp van de hoofdstukken perfect de reis volgen die Martin en Charlie maakten. Daarbij vind ik het ook een meerwaarde dat er gedichten werden geschreven door Martin en Charlie die telkens in het volgende hoofdstuk werden besproken. Zo komen de leerlingen ook in contact met poëzie.
Ik vind het boek een aanrader voor iedereen, jong en oud. Het is als jongere heel vlot leesbaar, er zit humor in het verhaal en toch maakt de band tussen de broers het boek zeer herkenbaar, maar ook toegankelijk en hartverwarmend. Zoals ik daarnet zei zijn de gedichten ook een meerwaarde. Voor alle oudere mensen (iedereen die de pubertijd heeft overleefd) is het ook gewoonweg een grappig hartverwarmend en misschien ook herkenbaar verhaal.µ
Voor alle empathische zielen onder ons: veel leesplezier!
Bron:
Lowery, M. (2018). Charlie en ik (1ste ed.). van Goor.
Lowery, M. (2015). Mark Lowery | Childrens Book Author | Jam Doughnut Ruined. Mark Lowery | Childrens Book Author | Socks Are Not Enough. http://www.marklowery.co.uk/
Reactie plaatsen
Reacties