Het wederzijdse verdriet
Het boek gaat over de personages Liv en Ben. Allebei hebben ze een traumatische ervaring meegemaakt die ze op hun eigen manier proberen te verwerken. Ben is zijn vriendin drie jaar geleden verloren. Nog steeds blijven kleine onbenulligheden hem herinneren aan zijn vriendin. Hij werkt in een bloemenwinkel als delivery boy. Op een dag komt hij een meisje tegen, Liv en herkent zijn verdriet in haar.
Liv heeft namelijk ook een traumatische ervaring meegemaakt die veel recenter is gebeurd. Haar moeder ligt in het ziekenhuis door de aanslag op 22 maart in Brussel. Ze ontvangt bloemen (van Ben) die eigenlijk voor haar moeder bedoeld waren van ene I. Ze weet niet precies wie I. zou kunnen zijn dus besluit ze uiteindelijk naar de bloemenwinkel te gaan waar de bloemen werden gekocht.
Zo leren Ben en Liv elkaar kennen, ze groeien naar elkaar toe omdat ze elkaars verdriet begrijpen als geen ander.
Wie is Reine De Pelseneer?
Reine De Pelseneer is geboren op 22 juni 1982 in Zandhoven. Ze studeerde Germaanse Taal- en Letterkunde en woont nu in Antwerpen. Ze schrijft voornamelijk kinder- en jeugdboeken en gedichtbundels voor volwassenen. Ze is ook eindredacteur bij Velt vzw.
Traumaverwerking met weinig drama
De keuze van dit boek is niet zo heel spectaculair. Het boek werd niet echt aangeraden door iemand. Ik ben niet gaan kijken op de website van de KJV welke boeken waren gewonnen, anders zou ik hebben gezien dat dit op een mooie derde plaats was geëindigd, dat ben ik pas achteraf te weten gekomen. Ik heb voor deze keer gewoonweg een stapeltje gemaakt met mogelijke boeken van de KJV en deze er toevallig uitgetrokken omdat dit het enige boek was met een harde kaft. Toevallig was de lay-out van het boek ook mooi, dus ik was tevreden met mijn keuze. Toen ik eenmaal de achterflap van het boek las was ik nog meer geïntrigeerd, want ik was benieuwd hoe Reine De Pelseneer een proces van verwerking zou neerschrijven.
Vroeger heb ik het boek 100 procent Lena van Stefan Boonen gelezen (zie afbeelding 1). Dit boek kan je een beetje vergelijken met dit boek Zeg iets!. Het ging namelijk over een jongetje dat de dood van zijn overleden zus probeert te verwerken. Het was een boek voor 13-jarigen, geloof ik. Ik las het toen ik twaalf was en ik weet dat het toen nog niet voor mij gemaakt was, want ik vond het best zwaar. Ik vond het interessant, maar begreep het nog niet zo goed. Ik vond het zelfs een beetje melig. Bij dit boek had ik dit gevoel niet, hoogstwaarschijnlijk omdat ik een beetje ouder ben geworden. Ik kan jullie wel verzekeren dat ik het als twaalfjarig kindje nog steeds melig had gevonden.
Afbeelding 1: 100 procent Lena - Stefan Boonen
Wat ik heel sterk vond aan dit boek was het parallel lopen van de verhalen van Ben en Liv. De hoofdstukken zijn ingedeeld per dag en per personage. Je volgde elk personage per dag en je volgde hen op de voet waardoor je geleidelijk aan meer te weten kwam over de personages. Het verhaal was daardoor heel goed opgebouwd. Het was namelijk heel mooi om te zien hoe Liv en Ben dichter naar elkaar toegroeiden.
Het boek heeft een zwaar thema, beide personages verwerken namelijk een trauma, maar het boek lijkt dit op een heel luchtige manier aan te pakken. Daardoor leest het boek ook heel vlot. Het is goed dat er boeken worden geschreven die over het verwerken van traumatische ervaringen gaan. Zo kunnen jongeren het thema beter aanvaarden. Dan nog denk ik dat het thema niet voor iedereen gemaakt is. Het heeft een zware bodem en kinderen zoals ikzelf vroeger vinden dat moeilijke boeken om te leren. Gelukkig ben ik een leergierig persoon en wilde ik graag nieuwe boeken uittesten. Ik geloof oprecht dat we jongeren leesgierig kunnen maken zodat ze alle soorten boeken uit zichzelf gaan lezen en zo een breder beeld krijgen om de samenleving waarin ze leven. Ik ben namelijk door zulke boeken te lezen beter mensen gaan begrijpen die traumatische ervaringen hebben meegemaakt. Als mijn culturele ontwikkeling is kunnen verbreden zal dit zeker bij anderen ook lukken.
Aan alle leergierigen onder ons: veel leesplezier!
Bron:
De Pelseneer, R. (2018). Zeg iets! De Eenhoorn.
De Pelseneer, R. (2015). Over Reine – Vol van zinnen. Zigo Webdesign. http://volvanzinnen.be/over-reine/
Zigo Webdesign, www.zigo.be. (z.d.). Reine De Pelseneer | Reine. Zigo Webdesign. http://www.reinedepelseneer.be/voor-volwassenen/
Reactie plaatsen
Reacties
Dag Arno
Ook ik heb dit boek gelezen. Net als jij was ik vroeger nooit te vinden voor boeken die deze thema's behandelen, maar dankzij dit boek is dit nu veranderd. Al vanaf het begin werd ik meegesleurd. Ik zal nu ook zeker '100 procent Lena' eens lezen.
Dag Arno,
Tijdens het bekijken van jouw cultuurportfolio viel mijn oog op jouw blogbericht over het boek Zeg iets! van Reine De Pelseneer.
Ik vind dat je een mooie reflectie hebt neergeschreven! Ook ik vond het leuk om telkens te switchen tussen beide verhalen. Op deze manier slaagde de schrijfster erin om mijn nieuwsgierigheid te blijven aanwakkeren. Doordat de traumatische gebeurtenissen van Ben en Liv zo realistisch en luchtig werden besproken, ontwikkelde ik empathie voor beide personages. Net daarom lijkt het me interessant om een boek zoals Zeg iets! in te zetten tijdens een les Nederlands. Zoals je zegt: zo krijgen leerlingen een realistisch beeld van de samenleving waarin ze leven. Het boek biedt je de mogelijkheid om moeilijkere thema’s bespreekbaar te maken.
Trouwens, héél fijn dat je een vergelijking maakt met het boek 100 procent Lena van Stefan Boonen!
Groetjes,
Inez Özden