Nederlandse scholen lokken Vlaamse leerkrachten

Mijn reflectie...

Ik heb voor dit artikel gekozen omdat de situatie voor mij bekend is. Ooit moest mijn school een leerkracht uit Nederland inhuren omdat de interim van onze eigenlijke leerkracht die op zwangerschapsverlof was, plots een aanbieding had gekregen van een school vlak bij haar huis en dus besloot ze twee dagen voor de eerste schooldag af te zeggen.

Ik heb het altijd eigenaardig gevonden dat onze school een leerkracht uit Nederland moest inhuren. "Waarom konden ze geen leerkracht in België vinden?", dacht ik bij mezelf. Later werd het dus voor mij duidelijk dat er gewoonweg geen leerkrachten te vinden waren in België omdat er toen al een klein tekort was aan leerkrachten. Het idee dat onze job binnen enkele jaren, volgens de statistieken binnen slechts drie jaar, echt officieel een knelpuntberoep zal worden, vind ik toch maar een beangstigende gedachte.

Na het lezen van het artikel blijf ik met een dubbel gevoel zitten. Langs de ene kant is het wel goed, ik weet nu wel zeker dat er werkzekerheid zal zijn en dat het waarschijnlijk niet al te lang zal duren voor ze mij ergens zullen aannemen. Langs de andere kant is het ronduit problematisch dat er zo'n groot tekort zal zijn aan leerkrachten. Leerkracht is zo'n cruciale job! Wij moeten de generatie voortbrengen van morgen en als onze job half is aan het uitsterven, weer ik niet wat ze gaan doen. Om een metafoor van Socrates erbij te halen: als het stormt laat je toch geen gewone burger aan het roer van het schip staan als er een groep opgeleide zeelui is?