Rosanna is nog maar elf jaar als ze de man die haar leven zal veranderen voor het eerst ontmoet. Ze ziet operastudent Roberto in het café van haar ouders in Napels en is op slag verliefd. Als ze gevraagd wordt een lied te zingen, is Roberto zo onder de indruk van haar stem dat hij Rosanna ervan overtuigd dat ze net als hij een grootse toekomst in de opera heeft.
In de jaren die volgen blijven de paden van Rosanna en Roberto elkaar kruisen. De twee bijzonder getalenteerde operazangers reizen de hele wereld over. Maar de glamour en het succes gaan niet altijd samen met Rosanna's onwankelbare liefde voor Roberto. Hun turbulente romance kent diepe dalen en hoge pieken. En dan wordt Rosanna geconfronteerd met het onomkeerbare veerleden dat hun geluk in de weg lijkt te staan...
Het Italiaanse meisje neemt je mee op Rosanna's onvergetelijke reis van het harde bestaan in Napels naar de luxe van Milaan en de meest prestigieuze operahuizen ter wereld.
Lucinda Riley werd geboren in Ierland en schreef haar eerste boek op vierentwintigjarige leeftijd. In Nederlands en België verkocht ze al bijna twintig miljoen boeken en verbrak ze de meerdere verkooprecords. Ze is voornamelijk bekend voor haar 'Zeven zussen'-reeks.
Mijn reflectie
Ik moest mijn grenzen verruimen dus besloot ik eens iets te lezen dat ik nooit zou lezen: een boek van Lucinda Riley. Ik heb niets tegen haar en vind het zelfs knap wat ze allemaal in haar leven heeft bereikt, maar ze is te populair. Als iets te populair is, schrikt mij dat af. Ik wil geen kuddedier zijn en ik heb nu het gevoel dat bijna iedereen haar boeken leest omdat anderen het lezen. Velen hebben de Zeven zussen-reeks ook gewoon aangekocht, maar lezen ze niet. Ze hebben de reeks dan om tegen andere te kunnen zeggen dat ze reeks hebben. Ik wilde dus zelf kijken wat er zo bijzonder was aan Lucinda Riley.
Daarnaast heb ik het boek ook gekozen voor een contradictorische reden aan de vorige: om uniek te zijn. Ik heb namelijk nog nooit een man een boek zien lezen van Lucinda Riley, toch niet in het openbaar. Ik wilde eens kijken waarom zoveel vrouwen boeken lezen van de schrijfster.
Ik heb ondervonden dat Lucinda Riley heel vlot schrijft. Je hebt niet echt door dat je een dik boek aan het lezen bent. Het valt ook op dat het verhaal van Het Italiaanse meisje echt heel positief is. Ik ben meer gewend om boeken te lezen waar veel dood en verderf inzit. Natuurlijk is niet alles wat in het boek gebeurt goed of mooi, maar haar schrijfstijl is heel luchtig waardoor het minder zwaar binnenkomt. Ze houdt er ook van om haar omgevingen heel breed te omschrijven net zoals de personages waar je echt alles van te weten komt. Het is een soort van zijverhaal in het echte verhaal. Daar ben ik wel fan van want dat zorgt voor veel sfeerschepping. Dit boek gaat nu toevallig over een meisje dat probeert door te breken in de opera, dus is het leuk dat er veel operanummers staan beschreven in het boek. Ik zocht ze dan telkens op om te beluisteren tijdens het verder lezen. Zo ontstonden er heel mooie sferen.
Ik vind dit boek een aanrader voor mensen die van 'eind-goed-al-goed'-verhalen houden en ook aan mensen die bijvoorbeeld dikke boeken willen lezen maar het nooit afkrijgen omdat ze de draad verliezen. Dit boek is namelijk heel duidelijk geschreven en krijg je echt snel uitgelezen. Ik vond het fijn om van haar een boek te lezen en zal waarschijnlijk in de toekomst nog wel boeken van haar lezen.
Reactie plaatsen
Reacties