Ze gaan er met je neus vandoor - Ted van Lieshout

Wie is Ted van Lieshout?

Mijn ervaring...

Dit boek is niet een voor de hand liggend verhaal. De inhoud die ik heb beschreven over de rode en zwarte letters is niet het verhaal waar het boek echt over gaat. Ik moet toegeven dat ik zelf niet van de eerste pagina's doorhad waar het boek over ging. Ik vond het wel een ongelooflijk leuk concept als jeugdroman, maar daar straks meer over. Hoe verder het verhaal vorderde, hoe meer ik het gevoel kreeg dat er meer achter het verhaal zat, die diepere betekenis waar ik het over had. Ik kreeg het gevoel dat hij schreef over één van de twee wereldoorlogen. Ik bleek gelijk te hebben toen de allerlaatste pagina's van het boek het verhaal van de eerste wereldoorlog beschreven. Toen ik dit met zekerheid was te weten gekomen was heel het verhaal plots zeer duidelijk. Het verhaal verloopt namelijk zoals de eerste wereldoorlog. De zwarten die gewoon willen samenwerken, de roden (die de Duitsers voorstellen) die meer willen en ten slotte met geweld het land binnenvallen, waardoor ze eerst de overhand hebben, maar doordat de zwarten zich verenigen en een alliantie vormen kunnen ze toch nog de overhand halen, maar het is eerder een pyrrusoverwinning. Ze zijn wel gewonnen, maar ze hebben ongelooflijk veel verloren. Een alfabet waarvan letters ontbreken stelt niets meer voor. Uiteindelijk herstellen ze wel, maar dit is niet voor de hand liggend door het verlies dat ze hebben geleden

Ik heb dit boek in de eerste plaats gekozen omdat de lay-out en de stijl waarin het boek is geschreven mij aanspraken. Het feit dat je het verhaal kan linken aan de eerste wereldoorlog is voor mij een extra pluspunt. Dit had ik totaal niet verwacht, ik wist totaal niet waar het zou kunnen over gaan anders dan wat er op de achterflap van het boek stond. Ik ben namelijk fan van verhalen en films die niet lopen zoals je verwacht. Dan heb ik het ook over het gebruik van de vierde wand, of zoals hier, over alle normen van een gewone roman doorbreken. Als het verhaal op een normale manier was geschreven ben ik er zelfs van overtuigd dat ik het geen sterk verhaal zou vinden. Ik zou het waarschijnlijk een saai verhaal hebben gevonden. De opvallende lay-out is echt een meerwaarde aan het verhaal.

Ik heb maar één bedenking bij het hele verhaal: ik denk dat de jeugd tussen twaalf en veertien jaar, de leeftijdscategorie waarvoor het boek bedoeld is, dit verhaal niet zal begrijpen op de manier die de schrijver bedoeld heeft. Er zullen natuurlijk individuen zijn die wel de link leggen tussen de vreemde opbouw van het verhaal en de eerste wereldoorlog, maar ik denk dat de overgrote meerderheid dit niet zal begrijpen. Ik heb mij ook geïnformeerd bij de KJV en daar heb ik gezien dat dit boek niet in de top drie stond van de beste boeken van de groep, spijtig genoeg kon ik niet alle resultaten terugvinden. Ik weet dus niet op welke plaats van de acht boeken het wel staat. Dit cijfer is gebaseerd op het gemiddelde van alle resultaten van Vlaanderen. Hieruit kan ik dus concluderen dat dit niet het lievelingsboek is van de meeste mensen van die leeftijd. Ik denk trouwens ook dat je voor zulke verhalen moet zijn. Het ligt niet meteen aan de leeftijd als je het niet echt een goed verhaal vindt, want ik kan al enkele mensen uit mijn omgeving voorstellen die het vreselijk zouden vinden doordat sommige pagina's echt ontploft zijn. (zie afbeelding onderaan)

Ik vind het wel goed dat er gedichtbundels bestaan voor de jeugd. Voor mij persoonlijk was het een verrijking om een gedichtbundel te lezen voor kinderen. Ik had er zelfs nooit bij stilgestaan dat ze dat aanboden voor kinderen. Ik vind het daarom goed en belangrijk dat de jeugd op de vroege leeftijd van twaalf jaar echt actief al kan kennismaken met dichtkunst, dit was namelijk toen ik twaalf was totaal niet het geval hoe ik het mij kan herinneren. Het is op een leuke manier aangeboden, maar ik denk dus dat het bij de meesten niet in de smaak zal vallen of begrepen zal worden. Voor ieder van ons zou ik het boek toch een kans geven en het willen aanraden.

Dus voor alle poëzieliefhebbers onder ons: veel leesplezier!